ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ [open]

1. 1. Εισαγωγή-Παρουσίαση του μαθήματος
   2. Ιστορική Αναδρομή του περιβαλλοντικού κινήματος
   3. Βασικά Χαρακτηριστικά της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης
   4. Μορφές Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης
   5. Περιβαλλοντική Επικοινωνία
   6. Επικοινωνία της Επικινδυνότητας
   7. Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας και η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση
   8. Φυσικές Καταστροφές: Ο ρόλος των δημοσιογράφων
   9. Ενεργός Συμμετοχή των Πολιτών
   10. Υπεύθυνη Περιβαλλοντική Συμπεριφορά
   11. 11-13. Παρουσίαση Εργασιών

• Να μπορούν να περιγράψουν τα προσδιοριστικά χαρακτηριστικά της μη-τυπικής και άτυπης Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης,
• Να περιγράψουν τις αρχές και θεωρητικό πλαίσιο της Περιβαλλοντικής Επικοινωνίας
• Να εξασκηθούν στην πρακτική εφαρμογή της Περιβαλλοντικής Επικοινωνίας.
• Να περιγράψουν τι εννοούμε με τους όρους «περιβαλλοντικά υπεύθυνη συμπεριφορά», «περιβαλλοντική ευαισθησία», «συμμετοχή πολιτών» και τα βασικά χαρακτηριστικά του κάθε όρου.

• Σκαναβή, Κ.,  2004, Περιβάλλον και Επικοινωνία: Δικαίωμα στην επιλογή, Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο

• Ajzen I., (1991), “The Theory of Planned Behavior”, Organizational Behavior and Human Decision Processes  50, Academic Press, 179-211

• Beierle T. C., (1999), «Using Social Goals to Evaluate Public Participation in Environmental Decisions», Policy Studies Review, v16, no3/4, p75-103

• Chawla L., (1998), “Significant Life Experiences Revisited: A Review of Research on Sources of Environmental Sensitivity”, The Journal of Environmental Education, Vol 29, No 3, p. 11-21

• Coombs P., Ahmed M., (1974), “Attacking Rural Poverty: How non-formal education can help”,

• Hwang Yeong-Hyeon, Kim Seong-Il, Jeng Jiann-Min, (2000), “Examining the Causal Relationships among Selected Antecedents of Responsible Environmental Behavior”, Journal of Environmental Education, Vol.31, Νο 4, p19-25

• King C. S., Feltey K. M., O’ Neill Susel B., (1998), «The Question of Participation: Toward Authentic Public Participation in Public Administration», Public Administration Review (Washington D.C.), v58, no 4, p317-26

• Leal Filho W., (1998), “An Analysis of Trends Related to Environmental Education in Protected Areas” (In: Leal Filho W. et al (eds) “Environmental Education in Protected Areas”, The Parthenon Publishing Group, p 1-19)

• OECD, 1999,  Environmental communication. Applying Communication Tools Towardw Sustainable Development, OECD(Ed.)

• Day A. Brian (Ed.), Monroe C. Martha (Ed.) (2000),  Environmental Education and Communication for a Sustainable World: Handbook for International Practioners, Academy for Educational Development

• Jurin R. Richard, Danter K. Jeffrey, Roush E. Donald, Jr, (2000), Environmental Communication: Skils and Principles for Natural Resource Managers, Scientists and Engineers,  Pearson

Διαλέξεις

Το μάθημα απαιτεί μια σειρά εργασιών και παρουσιάσεων μέσω τον οποίων επιτυγχάνονται οι εφαρμογές της Περιβαλλοντικής Επικοινωνίας

στην πράξη. Υποχρεωτική συμμετοχή σε όλες τις δραστηριότητες για την ολοκλήρωση του μαθήματος. Εξέταση δεν είναι εφικτή αν δεν έχουν διεκπεραιωθεί όλες οι υποχρεώσεις για την ολοκλήρωση του μαθήματος. Εργασίες (10 βαθμοί), Παρουσιάσεις Εργασιών (10 βαθμοί), Συμμετοχή (10 βαθμοί), Σχεδιασμός επικοινωνιακής εφαρμογής (10 βαθμοί)

Σύνολο: 40 βαθμοί

Καθηγήτρια Κωνσταντίνα Σκαναβή

Σκαναβή, Κ.,  2004, Περιβάλλον και Επικοινωνία: Δικαίωμα στην επιλογή, Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο

Φοιτητές/Εκπαιδευτικοί

OXI