Διοίκηση Ναυτιλιακών Επιχειρήσεων

Η διάλεξη περιγράφει τα θεωρητικά μοντέλα λήψης αποφάσεων και την εφαρμογή που μπορεί να έχουν στη ναυτιλία. Στις διαφάνειες αναπτύσσονται και παραδείγματα αποφάσεων κυρίως σε επίπεδο επενδυτικών στρατηγικών και η επίλυσή τους με την εφαρμογή του "δέντρου απόφασης"

Η διάλεξη εξετάζει το υπόβαθρο των θεωριών οργάνωσης μίας επιχείρησης με έμφαση στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις. Στη συνέχεια εξετάζει πολλαπλά μοντέλα οργανωτικής δομής και υπεισέρχεται στην εξέταση των παραγόντων που διαφοροποιούν την οργάνωση των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Τέλος εξετάζει οργανωτικά μοντέλα υφιστάμενων ναυτιλιακών εταιρειών διαφορετικού μεγέθους και σκοπού για την καλύτερη κατανόηση της θεωρίας.

Η διάλεξη εστιάζει στον οργανωτικό σχεδιασμό μίας ναυτιλιακής επιχείρησης και στην εξειδίκευση των εργασιών όπως αυτή προωθείται μέσω του οργανογράμματός της. Επίσης γίνεται αναφορά στα επίπεδα ιεραρχίας μίας ναυτιλιακής επιχείρησης τα οποία εξαρτώνται από την τμηματοποίηση που ακολουθεί. Η διάλεξη προχωράει με την εξέταση θεωριών τμηματοποίησης με αναφορά στην απλή δομή, την λειτουργική δομή, την πολυ-τομεακή δομή και την δομή πλέγματος. Η διάλεξη ολοκληρώνεται με την παρουσίαση δομών οργάνωσης και τμηματοποίησης ναυτιλιακών επιχειρήσεων.

Η διάλεξη εξετάζει την οργανωσιακή κουλτούρα των ναυτιλιακών επιχειρήσεων. Στο πρώτο τμήμα γίνεται μία εισαγωγή στο γενικότερο θεωρητικο υπόβαθρο της οργανωσιακής κουλτούρας ξεκινώντας με τον ορισμό της έννοιας. Στη συνέχεια εξετάζονται τα επίπεδα κουλτούρας και η ανάλυση του κάθε ενός. Στο δεύτερο τμήμα της διάλεξης αναλύονται οι τέσσερις τύποι οργανωσιακής κουλτούρας (Δίας, Απόλλων, Αθηνά και Διόνυσις) παραθέτοντας τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα του κάθε τύπου.

Στο τελευταίο τμήμα της διάλεξης γίνεται σύνδεση της θεωρίας με την οργάνωση και διοίκηση των επιχειρήσεων, όπου εξετάζονται ζητήματα όπως το πως οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται και υιοθετούν την κουλτούρα, πως διατηρείτε η κουλτούρα σε μία επιχείρηση, ενώ παρουσιάζονται παραδείγματα οργανωσιακής κουλτούρας στις ελληνόκτητες ναυτιλιακές επιχειρήσεις.

Η ενότητα εξετάζει το ζήτημα του ανθρώπινου δυναμικού και την διοίκησή του στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις. Η ενότητα ξεκινάει με την παρουσίαση της στρατηγικής διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού ως του σημαντικότερου παραγωγικού πόρου. Στη συνέχεια εξετάζεται η θεωρία πόρων και ικανοτήτων για την επίτευξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος από μία επιχείρηση. Οι ενέργειες του τμήματος διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού και ο προγραμματισμός των ανθρώπινων πόρων αποτελούν τον πυρήνα των λειτουργιών του τμήματος.

Η διάλεξη περιλαμβάνει και αναλύει τα στάδια που ακολουθούνται κατά τη διαδικασία πρόσληψης ενός εργαζομένου. Επίσης αναλύονται οι ιδιαιτερότητες που απαντώνται στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις σε ότι αφορά την διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού.

Η ενότητα παρουσιάζει την έννοια του outsourcing στις ναυτιλιακές επιχειρήσεις. Αναλύει τις αιτίες και τα κίνητρα πίσω από την απόφαση της εξωτερίκευσης λειτουργιών καθώς και τους κινδύνους που υπάρχουν για τις ναυτιλιακές.

Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στις διαχειρίστριες εταιρείες (shipmanagement companies), ¨οπου αναλύεται ο ρόλος τους, οι προσφερόμενες υπηρεσίες καθώς και οι αιτίες που έχουν οδηγήσει στην ανάπτυξή τους.

Η διάλεξη ξεκινάει με την προυσίαση της έννοιας της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ), καθώςκαι με την παράθεση ορισμένων ορισμών της. Η ΕΚΕ σχετίζεται με ομάδες ενδιαφερομένων που επηρεάζονται ή επηρεάζουν τις επιχειρήσεις και εξετάζεται υπό το πρίσμα τεσσάρων διαστάσεων, της οικονομικής, της νομικής, της ηθικής και της επιλεκτικής.

Η διάλεξη αναλύει επίσης τα πλεονεκτήματα της ΕΚΕ καθώς και τα χαρακτηριστικά που παρπυσιάζει η εφρμογή της ΕΚΕ στη ναυτιλιακή βιομηχανία.

Η διάλεξη ολοκληρώνεται με την παράθεση πρακτικών ΕΚΕ στη ναυτιλιακή βιομηχανία και τις ναυτιιακές επιχειρήσεις.