Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής για τη δεύτερη ενότητα, "Απεικόνιση".
Έχουν αυστηρούς περιορισμούς ως προς το χρόνο απεικόνισης
Έχουν λιγότερες απαιτήσεις σε μνήμη
Χρησιμοποιούν μικρότερο αριθμό χρωμάτων
Έχουν μικρότερο μέγεθος εικόνας
Η αναπαράσταση όγκου
Τα πολυγωνικά πλέγματα
Η παραμετρική αναπαράσταση επιφανειών μέσω εξισώσεων
Τα voxels
Ναι, βάσει της φοράς καθορίζεται το είδος του σχήματος.
Ναι, βάσει της φοράς καθορίζεται η "εξωτερική" επιφάνεια.
Όχι, δεν παίζει κανένα ρόλο.
Οι κορυφές ενός πολυγώνου μπορούν να δηλωθούν με έναν μόνο τρόπο.
Ναι, στις επιφάνειες που επιθυμούμε μπορούμε να δηλώσουμε παραμέτρους καμπυλότητας.
Όχι, όλες οι επιφάνειες είναι επίπεδες.
Όχι, αλλά μπορούμε με τη χρήση ειδικής φωτοσκίασης να δώσουμε οπτικά την αίσθηση καμπυλότητας.
Πίνακες 4 x 4 που υποστηρίζουν όλα τα είδη μετασχηματισμών.
Πίνακες 3 x 3 που πολλαπλασιάζονται με τα διανύσματα κορυφών για να τα μετασχηματίσουν.
Πίνακες 3 x 3 οι οποίοι αναπαριστούν περιστροφή και αλλαγή κλίμακας
Τα quaternions περιγράφουν τρεις γωνίες περιστροφής ως προς τους άξονες ενός σταθερού συστήματος συντεταγμένων (εξωγενείς).
Τα quaternions θεωρούντα η καταλληλότερη μορφή αναπαράστασης περιστροφών.
Τα quaternions αποτελούν επέκταση των μιγαδικών αριθμών με τρεις φανταστικούς αριθμούς i,j και k.
Ένα quaternion μπορεί να μετατραπεί σε πίνακα περιστροφής.
Της γωνίας μεταξύ της διεύθυνσης του φωτός και του κανονικού διανύσματος επιφάνειας.
Της γωνίας μεταξύ της διεύθυνσης του φωτός και της διεύθυνσης παρατήρησης.
Της γωνίας μεταξύ της δυεύθυνσης παρατήρησης και του κανονικού διανύσματος της επιφάνειας.
Εξομαλύνονται οι χρωματικές διαφοροποιήσεις στη φωτοσκίαση.
Εξομαλύνονται οι "τραχιές" επιφάνειες του αντικειμένου ώστε να αποφεύγονται οι απότομες χρωματικές εναλλαγές.
Ορίζεται διαφορετικό κανονικό διάνυσμα σε κάθε κορυφή του πολυγώνου και η φωτοσκίαση δημιουργεί την αίσθηση καμπυλότητας.
Την αφαίρεση αντικειμένων που βρίσκονται έξω από το στερεό παρατήρησης
Την αφαίρεση επιφανειών των οποίων η εξωτερική όψη δεν είανι προσανατολισμένη προς την κάμερα.
Την απλοποίηση της γεωμετρίας σύνθετων αντικειμένων.
Τον υπολογισμό των επικαλύψεων μεταξύ όλων των επιφανειών στο στερεό παρατήρησης και την αποκοπή όσων δεν είναι ορατά.